Bayramlarda veya özel günlerde, hiç tanımadığımız insanlarla karşılaştığınızda muhtemelen “Aaa, anneannene ne kadar çok benziyorsun!” cümlesini duymuşsunuzdur. Yine bu benzerlik ilişkisinin aynı şekilde babaanne ve dede ile de kurulduğu çoktur.
Belki de siz anneanne, babaanne veya dededen önce kendi anne, babanıza benzediğinizi duymayı bekliyordunuz. Ancak dışarıdan size bakan gözler, gerçekten haklı olabilir!
Peki bazılarımız kendi anne babamızdan ziyade neden anneanne, babanne ve dedemize daha çok benzeriz?
Her canlı, kendine özgü genomunun bir ürünüdür.
Bilimsel anlamda genler, proteinlerin kodlanmasına katkıda bulunan DNA’nın küçük bölümleridir. Bunlar rastgele düzenlenmemiştir fakat bir organizmanın çalışması için ihtiyaç duyduğu her protein özeldir.
Ayrıca insan hücrelerinde kromozomların üzerindeki DNA, çekirdekte bulunur. Genlerin ne yaptığını anlamanın kolay bir yolu da kendinize bakmanızdır. Eğer gözleriniz yeşilse, o hâlde ebeveynlerinizden birinin veya her ikisinin de yeşil gözleri vardır.
Her organizma, genetik bilgiyi ebeveynlerinden alır.
Çeşitli özelliklerin ebeveynlerden çocuklara bu şekilde aktarılmasına da kalıtım denir. Buradan genlerin, kalıtımın işlevsel birimleri olduğu sonucuna varılabilir. Yani bugün gördüğümüz çeşitlilik dolu dünyaya sebep olan şey, genler ve kalıtımın etkileşimidir.
Ayrıca genlerimiz, fiziksel görünümümüze büyük katkı sağlar. Genler kalıtsaldır. Yani bunlar bir nesilden diğerine aktarılır ve her birey, kendi genetik yapısının bir ürünüdür.
Bir çocuk genlerini, her iki ebeveynden de farklı kombinasyonlarda alır. Ebeveynler de genlerini, kendi ebeveynlerinden alır. İlginç olan ise bu aktarımın, hiçbir zaman hiçbir geni ortadan kaldırmamasıdır.
Yalnızca kombinasyon değişir. Yani genetik kombinasyonunuz anneanne, babaanne ve dedinize benziyorsa, siz de ebeveynlerinizden çok onlara benzemeye başlarsınız.
