İnsan beyni, oldukça karmaşık bir yapıdır. Bu karmaşıklığın arasındaki en büyük soru işaretlerinden biri ise beynin, 25-30 yıl önceki bir olayı veya anı, tüm ayrıntılarıyla hatırlamayı nasıl başardığıdır.
Oldukça ilginç öyle değil mi? Her gün onlarca belki yüzlerce şey düşünüyor ve yaşıyoruz. Bunların yıllar içindeki birikimini hayal edebilir misiniz?
Gelin, beynimizin yıllar önce yaşadıklarını nasıl hatırlayabildiğine bakalım.
Aslında insan beyni, her yeni anı ile kendini yeniden şekillendirir.
Bu, beyin hücreleri arasındaki küçük boşlukların veya sinapsların eylemleriyle gerçekleşir. Beyin hücreleri ya da nöronlar, elektrokimyasal bir sistem aracılığıyla birbiriyle iletişim kurar.
Bir hücrenin elektrik yükündeki bir değişiklik, sinapslar boyunca nörotransmitter ismi verilen kimyasalların salınmasını tetikler. Daha sonra nörotransmitterler, boşluğun diğer tarafındaki nöron tarafından alınır ve o hücredeki elektriksel değişiklikleri tetikler.
Sonuç olarak anılar, beynin devrelerinde kodlanır ve sinapslar da bu devreleri âdeta kazımak için bir araç görevi görür.
Bir nöron diğerini sürekli olarak uyardığında, aralarındaki bağlantı güçlenir.
Yani zaman geçtikçe birbirlerini uyarmaları daha da kolaylaşır ve böylece anıların hatırlanmasına fırsat verir. Nöronlar, nadiren iletişim kurduklarında ise bağları zayıflar ve bazın iletişimi tamamen keserler.
Kısaca beyin, anıları, nöron ağları arasındaki bağlantıları güçlendirerek depolar ve anıların hatırlanması veya unutulması, büyük oranda nöronların faaliyetiyle şekillenir.
