Günlük yaşamımızda belirli sıcaklık dereceleri içinde hayatta kalmaya devam edebiliyorsak, güne başladığımızda etrafımızda olup bitenleri rahatça görebiliyorsak ve en önemlisi nefes alabiliyorsak Güneş doğmuş ve sabah olmuş demektir.
Yeryüzündeki tüm canlılar için oldukça hayati bir öneme sahip olan Güneş, ya bir sabah doğmasaydı neler olurdu hiç düşündünüz mü?
10 dakika, 1 gün, 1 ay ya da 1 yıl boyunca yeryüzünde Güneş’in varlığı silindiğinde insanları, canlıları, tüm organizmaları nasıl bi hayat beklerdi, ya da yaşamımıza devam edebilir miydik? Bu noktada bilime dayalı tüm olası cevaplara bakalım.
Işığın Güneş’ten Dünya’ya seyahati yalnızca 8 dakika sürer ve bu, Güneş’teki kayıp protonların ve parçacıkların Dünya’ya doğru ilerlediği anlamına gelir.
İster gece yarısınının en karanlık saatlerinde olsun ister Güneşli bir öğle vakti, Güneş ortadan kaybolur kaybolmaz 8-9 dakika içerisinde gözle görülür bir şekilde fark edebileceğimiz bir karanlık, tüm yeryüzüne hakim olur ve bu noktada bazı değişimler meydana gelir.
Net bir görüşe ihtiyaç duyan uçaklar ve gemiler görüşünü kaybeder, yapay ışığın o an için olmadığı çok sayıda oda, bina ve bölge tamamen karanlığa gömülür. Bu durumda saat dilimi, varlığını sürdürse de tüm Dünya daimi olarak geceyi yaşamaya başlar.
Gökyüzüne baktığımızda tıpkı siyah bir damla gibi tüm yıldızları belirgin bir şekilde görmemiz mümkün olur. Bunun sebebi ise Güneş’in sağladığı ışık kaynağının yok oluşu.
Bunun yanında Ay’ın varlığından hiçbir şekilde emin olamayız çünkü Güneş’in kaybolmasıyla Ay’ın yansıtabileceği herhangi bir ışık yoktur. Güneş’in varlığını yitirmesinden yaklaşık 8-9 dakika sonra yer çekimi tamamen durur; Dünya, Güneş’in etrafında dönmeyi bırakır ve bunun yerine uzayda düz bir çizgide hareket etmeye başlar.
Karanlığın üzerimizi örtecek saldırısı başlamadan çok kısa bir süre önce, Dünya’nın çevresindeki manyetik alanda meydana gelen değişiklikler ve iyonosferdeki kargaşa sebebiyle parlak kuzey ışıkları belirir.
Güneş’in kayboluşunun 10. dakikasından itibaren, yıldızlar tek ışık kaynağımız olarak kalmıştır ve geriye kalan bu parlak cisimler, Dünya’ya çok az bir miktarda ışık sağlayabilir. Bu sebeple çevremizde olup bitenleri görebilmek ve hayatımıza devam edebilmek için çok daha fazla yapay ışık kaynaklarına bel bağlamak zorunda kalırız.
Bu dakikalarda Güneş görmemenin en tehlikeli boyutları, aşamalı bir şekilde gün yüzüne çıkmaya başlar ve fotosentez tamamen durur.
Fotosentezin devam edememesi, bitkilerin ve bazı bakterilerin artık oksijen üretemeyeceği anlamına gelir ve Dünya’da varlığını sürdüren her canlının yaşamı büyük bir tehdit altına girer.
Güneş’in evrenden tamamen yok oluşunun 1. saatinde sıcaklık her yerde birkaç derece düşmeye başlayıp, Dünya yüzeyi yavaş yavaş soğumaya başlar ancak Dünya, kendi içindeki erimiş çekirdeği sayesinde ısınmaya devam eder.
Peki 24 saat geçer ve Güneş hala belirmezse bizi daha fazla neler bekliyor olabilir?
1 günün ardından Dünya üzerindeki sıcaklık ortalama 5-7 derece düşme eğilimi gösterir ve bazı bitki ve mikroorganizmalar hayata tutunmak için ihtiyaç duydukları en temel maddenin yoksunluğu sebebiyle ölmeye başlar. Okyanus canlılarının ise habitatları karanlık ve soğuk olduğundan bir kısmı neredeyse hiçbir değişiklik hissetmez.
Bu süre 1 haftaya yaklaştığında, Dünya çapında ortalama sıcaklık -17 dereceye düşer.
Tektonik fayların olduğu bazı bölgelerde hava hâlâ ılımanlığını korurken; otçul olan ve yaşamak için belirli sıcaklık seviyelerine ihtiyaç duyan hayvanlar, tamamen yaşamını yitirir. Sığ sularda yaşayan canlılar da aşırı soğuk sebebiyle hayatını kaybetmeye başlar.
1 ayın sonunda sıcaklık düşüşleri devam eder ve neredeyse Dünya’nın tüm yüzeyi buzla kaplanır.
Ortalama sıcaklık -30 derecedeyken tüm bitki örtüsü ve siyonobakteriler, bazı özel türler hariç yaşamını yitirir. Örneğin her daim yeşil kalan kozalaklı ağaçlar hayata tutunmaya devam etseler de Güneş olmadığı için artık oksijen üretemezler.
Bazı bakteriler standart hayatını sürdürmeye devam eder ve Dünya üzerinde yaşam, jeotermal kaynaklardan ve yer altı sularından beslenir. Okyanusta yaşamını yitiren canlıların sayısı ise giderek artar.
1 yıl sonra ise Dünya’nın yüzeyi ve okyanuslar kalın bir buz tabakasıyla kaplanır. Bu noktada hava sıcaklığının -40 dereceye ulaşması mümkündür ve yaşam yalnızca okyanusların altında devam eder.
Prof. David Stevenson’a göre yeryüzünün sıcaklığı -160 dereceye varana kadar Dünya, binlerce yıl daha soğumaya devam edecek ve bu noktada Dünya üzerinde bir yaşam sürmek kelimenin tam anlamıyla imkansız olacak.
